Ketterse pausen zijn geen pausen volgens het G.U.M.

We zagen in “pauskwestie 1″ dat de leer dat een ketterse paus geen paus (meer) is”, tot de geloofsschat behoort.

Nu gaan we een ander sterk argument gebruiken: de onfeilbaarheid van het levend magisterium.

Het levend magisterium is de onderwijzende Kerk zoals ze nu op dit ogenblik in leven is op aarde : het zijn de paus en de bisschoppen.

Welnu de Kerk leert ons dat er twee soorten van onfeilbaarheid bestaan:

  • Buitengewoon Universeel Magisterium (BUM): ex cathedra
  • het Gewoon Universeel Magisterium (GUM)
  1. Het BUM (Buitengewoon Unverseel Magisterium) is de paus die :
    • als hoofd van de Kerk,
    • voor alle christenen,
    • uitdrukkelijk verklaart eens en voor altijd een zaak te regelen
    • van geloof of zeden,
    • met of zonder oecumenisch concilie

    dat is onfeilbaar ! (zie het Eerste Vaticaans Concilie 1870, die dit als dogma heeft uitgeroepen)

  2. Het BUM is niet meer werkzaam omdat ieder gelovige kan vaststellen dat in Rome de pausen vanaf Paulus VI (1964) zijn afgeweken van het geloof, dus geen pausen zijn.

Drie kleine voorbeelden dat Vaticanum II en dus ook IEDER die dit concilie aanneemt (vb Sint Petrusbroederschap enz..) ketters is/zijn of verdacht van ketterij:

Onze Lieve Vrouw heeft ons trouwens gewaarschuwd in de 19 eeuw in La Salette : “Rome zal het geloof verliezen en de zetel worden van de antichrist”.

Vermits alle pausen vanaf Paulus VI onder het laatste concilie (1964) zijn afgeweken van het geloof, is deze vorm van onfeilbaarheid voorlopig opgehouden tot aan de komst van een echte paus.

Paulus VI heeft trouwens onder en na dat concilie verklaard dat hij zijn onfeilbaarheid niet wou gebruiken (om de protestanten en schismatieken niet voor het hoofd te stoten in het kader van het modern oecumenisme). Dus hij heeft zijn charisma van onfeilbaarheid niet willen gebruiken dus was er geen sprake van de onfeilbaarheid van het BUM.

3. Nu is het zo dat de Kerk kan werkzaam blijven en bestaan zonder paus gedurende een bepaalde tijd : het bewijs is historisch : het “interregnum” : de tijd tussen de dood van een paus en de keuze van een opvolger, is er geen paus in de Kerk, maar de Kerk bestaat verder ! ook al duurde dat bijvoorbeeld 5 jaar of langer, voor er een paus werd verkozen.

4. Het GUM daarentegen is onafgebroken, is altijd werkzaam omdat er altijd goede bisschoppen zullen zijn, ze zullen nooit ontbreken, hoe weinig er ook mogen zijn (anders zouden er sacramenten ontbreken zoals de priesterwijding enz..), omdat Jezus geleerd heeft: ‘De poorten der hel zullen haar (de Kerk) niet overweldigen” en “Ik zal bij u zijn tot het einde der wereld”. Lees “Etsi Multa” nr 22 van Paus Pius IX – 1873.

En ook “Satis Cognitum” van Leo XIII 1896 :

“Christus is één door de vereniging van de twee naturen, zichtbaar en onzichtbaar, en Hij is één in beide; op dezelfde manier is Zijn mystieke lichaam de ware Kerk alleen op deze voorwaarde, dat haar zichtbare delen hun kracht en hun leven putten uit de bovennatuurlijke gaven en uit de andere onzichtbare elementen; en het is uit deze vereniging dat de eigen aard van de uiterlijke delen zelf voortkomt. Maar aangezien de Kerk zo is door de wil en de orde van God, moet ze dat blijven zonder enige onderbreking tot het einde der tijden, anders zou ze natuurlijk niet voor altijd gesticht zijn en zou het doel waarnaar ze streeft beperkt zijn tot een bepaalde term in tijd en ruimte: een dubbele conclusie in strijd met de waarheid. Het is daarom zeker dat deze vereniging van zichtbare en onzichtbare elementen, door de wil van God, in de aard en de intieme constitutie van de Kerk is, noodzakelijkerwijs zo lang moet duren als de Kerk zelf zal duren.”

Het is nog geen einde der wereld omdat verschillende profetieën van in de H Schrift niet verwezenlijkt zijn (“het merendeel van de Joden zal zich bekeren” in de Romeinenbrief, Elias en Henoch zullen terugkeren in de tijd van de Antichrist enz..).

5. Het GUM is onfeilbaar :

als alle bisschoppen (geldig gewijd en geen ketters), verenigd of verspreid over de wereld, het over een bepaald punt van het geloof of zeden eens zijn en in eenheid zijn met de Leer van de Kerk uit het verleden: dus  de eenheid van lering van al de bisschoppen in plaats en tijd.

Inderdaad want moesten zij dan dwalen dan zou de ganse Kerk, de onderwijzende Kerk dwalen, hetgeen onmogelijk is wegens de belofte van Onze Heer Jezus Christus dat “de poorten der hel haar (de Kerk) niet zouden overweldigen”.

Ketters komen niet in aanmerking om over diezelfde ketterij te oordelen, dus komen alleen in aanmerking bisschoppen die geldig gewijd zijn en die geen ketter noch schismatiek zijn (die dus Vatikanum II niet hebben aanvaard zijn het er eens over dat :

  • een ketterse paus geen paus (meer) is ;
  • Dat Franciscus een ketter is

Inderdaad alle  bisschoppen “sedevacantisten” leren dit, ze zijn voor zover ik weet  :

  • Mgr Stuyver (Dendermonde België)
  • Mgr Sanborn (USA) “
  • Mgr Selway “
  • Mgr Neville “
  • Mgr Ramolla “
  • Mgr Pivarunas (hoofd van de CMRI) “
  • 7 bisschoppen van de UOGCC in Oekraïne.
  • Mgr Madrigal (Mexico)
  • Mgr Butler
  • Mgr Huber
  • bisschoppen van “Trento” en van de Pius V genootschap (Mgr Kelly)
  • enz..

En de drie bisschoppen van de FSSPX,die geldig gewijd zijn, hebben mij dat in juni 2015 persoonlijk ook in privé verklaard, maar ze zeggen in het publiek het tegenovergestelde. Dat maakt ze tot schismatieken want iemand die een antipaus als paus aanvaardt is schismatiek. Bij hen is dat zelfs wetens en willens.

Mgr Tissier was zeer duidelijk, maar hij zei me dat hij er niet openlijk wou over spreken “omdat het niet zal aanvaard worden door een groot deel der gelovigen.”

Ik vond dat slap. Ik heb dat gesprek niet willen opnemen omdat dat niet ethisch is dat stiekem te doen, maar ik, Pater Eric Jacqmin, zweer dat ik de waarheid spreek. Ik ben niet geïnteresseerd in kerkelijke politiek of kwantum-apostolaat (populisme) ten koste van de kwaliteit, maar in de waarheid “Ik ben gekomen om getuigenis af te leggen van de waarheid” zegt O H Jezus Christus.

Het  besluit van pauskwestie 2 is dat het Gewoon Universeel Magisterium het unaniem is over een zaak, dus is hier de onfeilbaarheid van het GUM van kracht.

Deo gratias.

Reacties zijn gesloten.