Mode en Zedigheid, wat mag en wat niet kan

Geplaatst op door
Alfred_Seifert_-_Het_oogstfeest

Sint Paulus’ brief aan de Romeinen 12:1  “Ik vermaan u dan, broeders, door de ontfermingen van God, dat u uw lichamen stelt tot een levende offerande, heilig, voor God welbehaaglijk, dat is uw redelijke eredienst. 12:2 En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt veranderd door de vernieuwing van uw denken, opdat u beproeft wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is.“

Omdat we vandaag bij velen een tendens ontwaren om de voorschriften in verband met kledij soepeler op te nemen, zou het nuttig kunnen zijn enkele principiële regels van de moraal in dit verband te verduidelijken:

  • De onzedigheid is een zonde die ergernis geeft en die oorzaak kan zijn van zonde voor de naaste. De verantwoordelijkheid hiervoor is grotendeels toe te schrijven aan degene die de ergernis veroorzaakt.
  • Het is in geen enkel geval geoorloofd onzedig gekleed te gaan.

Bij vrouwen in het bijzonder kan deze kleding oneerbaar maken:

  • te strakke kleding
  • doorschijnende kleren, die bijvoorbeeld borsten, bh of bovenbenen laten zien
  • blote schouders
  • lage uitsnijding van de halsopening, open blouse, decolleté
  • naveltruitje
  • mini- of mikrorok
  • kleding zonder binnenvoering die het lichaam aftekent
  • mannenkleding dragen
  • buitenissige opzichtige kleding, dikwijls bij wereldse artiesten

Bij mannen:

  • lage hals
  • afzakbroeken
  • bouwvakkersdecolleté: bovenkant van de bilspleet wordt zichtbaar bij het vooroverbuigen
  • vrouwenkleding dragen

Wat dus niet zedig kan genoemd worden, voor een vrouw :

is een kleed dat of een rok die de knieën niet bedekt als de persoon neerzit,

of kledij die grote spleten vertoont of die laat vermoeden wat de mens door schaamte bedekt houdt, dus onder andere het gedeelte boven de knieën. Hetzelfde moet gezegd worden van kledij, zowel voor mannen als voor vrouwen, die de lichaamsvormen doet uitkomen.

  • Wat betreft de halsuitsnijding en de schouders, herlezen we eens wat de kardinaal-vicaris van paus Pius XI zei in dit verband:

Kleding waarvan de hals meer dan twee vingerbreedtes uitgesneden is en die de armen niet bedekt, tenminste tot aan de elleboog, kan niet zedig genoemd worden.

  • Samenvattend kan gezegd worden dat bovenal een bezoek aan een kerk of gebedshuis een zedige kledij verlangt, overeenkomstig de heiligheid van deze plaatsen.

Onze-Lieve-Vrouw zegde aan Lucia van Fatima in 1917:

Er zullen modes komen die mijn goddelijke Zoon zwaar beledigen.

De huidige mode toont aan hoezeer deze profetie werkelijkheid is geworden. Deze verwerpelijke manier van kleden wekt zonden op, zware zonden, om te beginnen in de gedachten en nadien in de slechte verlangens die erop kunnen volgen. Hiertegen waarschuwt Christus plechtig in zijn Evangelie:

En Ik zeg u, wie naar een vrouw kijkt om haar te begeren, heeft reeds overspel gepleegd in zijn hart. (Matth. 5, 28)

We lezen in het leven van de heilige Francisca Romana uit de 15de eeuw over een visioen dat zij had over de hel in het jaar 1414 en dat vier uur duurde:
God wilde me sommige dames tonen die ik gekend had in de Romeinse maatschappij. Voor welke feiten waren zij veroordeeld?

  • Voor schuldige verlangens, alhoewel die niet altijd werden uitgevoerd
  • Voor onzedige kledij, die volgens de mode van die tijd oorzaak waren voor verleiding en zonde
  • Voor dansen die door de wereld als onschuldig worden gezien.

Dit visioen van de hel maakte zulke indruk op de heilige Francisca uit Rome dat zij het liet schilderen op de muren van haar kapel, als eeuwigdurende herinnering aan de rechtvaardigheid van God. Vervolgens gaf God haar de opdracht de dames van haar tijd te doen afzien van hun luxe en hun ijdelheid te laten varen. Onze maatschappij van de 21ste eeuw is heel wat slechter dan die van het Rome van de Renaissance. Wat zullen we doen om de heersende slechte gewoonten in te dijken, vooral wat betreft de manier van zich te kleden?

Bekijken we eens enkele katholieke principes die bijvoorbeeld de Franse pater Emmanuel –
gestorven in geur van heiligheid – ertoe gebracht heeft om de christelijke geest in zijn parochie
te doen herleven.

“Het christendom is slechts stabiel in zoverre het de persoonlijkheid van de gedoopte vormt. Daarom moet dit eerst en vooral het inwendige van de mens doordringen. Waar hij zich tot beeld van Christus tracht te maken, komt hij er vanzelf toe zich te verbeteren, zijn handelingen, woorden, houding en voorkomen aan te passen.

“Het volstaat niet, zegt Sint Paulus, te geloven met het hart. Als we willen gered worden, moeten we ook ‘de mond heiligen’. En deze uitwendige belijdenis van het geloof moet alle ondernemingen, gewoontes en relaties van de christen doordringen.

“Langs deze weg begrijpt men beter het belang van bescheidenheid bij vrouwen. Een ijdele vrouw is onwaarachtig ten opzichte van haar doopbeloften. Een vrouw die door haar uiterlijk tracht de aandacht van mannen te trekken, toont op deze wijze dat ze zich weinig zorgen maakt om God.

“Door de heilige communie maakt Christus zich op zo’n overweldigende wijze meester van onze persoonlijkheid, dat de ziel Hem onderworpen blijft door de nederigheid, en het lichaam door bescheidenheid. Het logische gevolg is dat een persoon die regelmatig communiceert zich moet onderscheiden van wie dat niet doet. In één woord, de terughoudendheid van een vrouw is een aanduiding dat ze Christus in haar hart draagt.

“Zedigheid in voorkomen is dus een onmisbaar hulpmiddel om de zielen aandachtiger te maken op hun doopbeloften. Ze is een gevolg van het feit dat hun ziel wordt bewoond door de Heilige Drievuldigheid. Want zij is de tempel van de Heilige Geest. Sint-Paulus die op onfeilbare wijze verlicht werd, leert ons:

“Weet gij dan niet dat uw lichaam de tempel is van de Heilige Geest, die in u verblijft? Dat gij uw lichaam van God ontvangen hebt en dat gij uzelf niet meer toebehoort? Verheerlijk dus God in uw lichaam.” (I Kor. 6,19-20)

De huidige mode daarentegen onteert de christelijke vrouw. Zij is bedacht om te verleiden en de begeerlijkheid op te wekken, ten nadele van de geestelijke schoonheid die het echte doel is van ons bestaan. Dit alles heeft een vrijmetselaarse achtergrond, namelijk de ontbinding van de christelijke maatschappij, waaraan de loge sinds twee eeuwen werkt. Deze ontbinding wordt onder andere gerealiseerd door de afbraak van de zedigheid bij de christenen. Deze gewilde en geprogrammeerde corruptie wordt methodisch gerealiseerd.

Algemeen gesproken moet de kledij de vormen van het lichaam verhullen in de plaats van ze te doen opvallen. Want wanneer dat gebeurt, is er sprake van onzedigheid. Daarom zou voor de vrouw het dragen van een lange broek uitgesloten moeten zijn, voor zover en omdat ze de vrouwelijke vormen veel meer doet opvallen. Echte vrouwelijke kleding daarentegen bestaat uit een kleed of rok die minstens de knieën bedekt als de vrouw neerzit, zo niet schandaliseert ze de persoon die tegenover haar neerzit.
Over de broek verwijzen we ook naar de Heilige Schrift, Gods Woord :

Deut. 22:5 “Een vrouw mag geen kleren en attributen van een man dragen en een man mag geen vrouwenkleren dragen. Want de Heer verafschuwt ieder die zulke dingen doet”.

Die fatsoenlijke kledij moet niet alleen ’s zondags in acht genomen worden gedurende de mis, ze is eveneens een vereiste tijdens de week.

In zijn brief aan Timotheüs schrijft de apostel Paulus:

1Ti 2:9 Evenzo [wil ik] dat de vrouwen zich tooien met eerbare kleding, ingetogen en bezonnen, niet met het vlechten van het haar of met goud of parels of kostbare kleren, 1Ti 2:10 maar met goede werken, wat bij vrouwen past die belijden godvrezend te zijn

Het idee is hier niet om te beredeneren dat mannelijke kledij (pijpenbroek) praktischer is maar het gaat om de wil van God, waar men Hem eerbiedigt ‘in alles en boven alles’ (Gebed van de 6de zondag na Pinksteren). Het spreekt vanzelf dat vooral voor het bijwonen van de heilige mis zedigheid in kledij een onmisbare vereiste is.

De vrouw moet het hoofd bedekt houden als ze bidt. Enkele uitspraken hierover:

  • De Heilige Schrift zegt:

Elke vrouw die met onbedekt hoofd bidt, onteert haar hoofd. (I Cor. 11,5)

  • De pausen: hebben het altijd zo onderwezen.
  • Het kerkelijk recht: Heilige paus Pius X heeft deze regel doen inpassen in het Canoniek Recht, canon 1262.
    Het is een teken van onderwerping en nederigheid die zegeningen van God afroept. Dat is niet onbelangrijk. Een uitwendig teken is nooit zonder belang omdat het voortkomt uit de persoon zelf. En het zegt ook iets over hem. De vrouw net als de man moet de armen bedekken in de kerk, zelfs als het warm is. Het is een versterving die we aan Christus kunnen aanbieden, die in zijn lichaam geleden heeft om ons vrij te kopen. Doen we dus enige boete om Hem na te volgen.

We moeten vasthouden aan deze regels waarvan wij slechts het essentiële aanhalen, zonder menselijk opzicht. Want het kwaad van vandaag is het volgende:
De grenzen dreigen te vervagen tussen christenen en niet-christenen, tussen gelovigen en ketters en zelfs afgodendienaars. De kanker van het liberalisme dreigt ons allen te beïnvloeden. Zij die zich nog katholiek noemen, leven als niet-katholieken. De vrouwen die hun godsdienstige plichten nog vervullen dragen dezelfde kledij als zij die dat niet meer doen. Ze hebben dezelfde lectuur, bekijken dezelfde tijdschriften, gaan naar dezelfde opvoeringen, die soms immoreel zijn. Ze bidden weinig en doen geen boete. Het is de verwevenheid van wereldsgezindheid en vrijheid.

Omwille van deze instelling dreigt de Kerk zich op te lossen in de wereld. De geest van het christendom zwakt af. Men komt nog zelden katholieken tegen op wie men de woorden van Paulus kan toepassen:

Wees kinderen van God uit één stuk, zonder toegevingen aan de geest van een bedorven wereld, waartussen jullie schitteren als fakkels. (Paulus a.d. Filippenzen 2,15)

De eerste christenen staken door hun gedrag af op de heidenen als lichten in een donkere nacht, en het voorbeeld van hun moed en deugd had een sterke aantrekkingskracht op hen. Dat is wat er vandaag ontbreekt. Slechts hier en daar ziet men een uitzondering op deze regel. Alles is opgelost in dezelfde geest van lichtzinnigheid.

Paus Pius XII zegde het niet anders, toen hij zich richtte tot de jonge katholieke meisjes, waar hij streed tegen dezelfde liberale geest die er al was tijdens de oorlog (Toespraak van 22 mei 1941 tot de meisjes van de katholieke actie van Rome, leden van de Kruistocht voor de zuiverheid):

“Een groot aantal van de gelovige en zelfs vrome vrouwen die een of andere uitdagende mode volgen, doen door hun voorbeeld de laatste twijfels wegvallen bij velen van hun zussen die deze nog tegenhouden om zich over te geven aan deze mode. Vaak wordt een losse mode oorzaak van geestelijke ontreddering. Waar uitdagende toiletten het droevige voorrecht blijven van vrouwen met twijfelachtige reputatie en die voor hen een herkenningsteken vormen, zou men zich deze gewoonte niet durven eigen maken. Maar de dag dat uitdagende kledij gedragen wordt door personen van goede naam, volgt er snel een kettingreactie en wordt deze uitdagende trend gevolgd. Hij kan leiden tot het diepste verval.”

Men kan het wel een kruistocht van zuiverheid noemen waartoe Pius XII opriep. Het goede voorbeeld op dit vlak is trouwens een akte van naastenliefde.

Wat een zichtbaar door God gezegend apostolaat ziet men in de priesterlijke bediening van de geestelijken van Campos in Brazilië, die geluisterd hebben naar de stem van hun bisschop, Monseigneur de Castro-Mayer.
Alhoewel het er zeer warm is, zoals in de Antillen, kan men toch de gelovigen van de Traditie herkennen aan de bescheidenheid van hun kledij. Herinneren we in dit verband aan de belangrijke rol van de christelijke moeders bij de opvoeding van hun kinderen, meisjes in het bijzonder, om van jongs af aan een geest van liefde en eenvoud in te prenten.

De oorzaken van oneerbare kleding bij gelovigen zijn:

  • de heersende mode met haar onkuise aspecten,
  • de neiging tot aanpassing
  • onwetendheid
  • gebrek aan eerbare alternatieven

“De man gaat verloren door de vrouw of hij wordt door haar gered”,

stelde een predikant op een dag. Zij doet de man vallen door de uitstalling van haar ijdelheid; zij redt hem door de deugd van terughoudendheid: de morele wereld slingert tussen Eva en Maria. Zolang de christelijke zedigheid niet opnieuw in de praktijk wordt gebracht, zal de maatschappij zich niet opnieuw verheffen. Dat de devotie tot de Heilige Familie ons mogen helpen bij deze strijd voor de zuiverheid. En dat de Moeder van Goede Raad ons daarbij moge helpen.

Hoge Vrouwe in de hemel,
’s Heren Moeder, reine Maagd,

hoor het volk der Lage Lande
dat u needrig bijstand vraagt.

’t Heeft aloude adelbrieven
van zijn godsvrucht, deugd en eer.

Wil, zo smeken wij u, Vrouwe,
voor ons bidden bij de Heer!

Lieve Vrouwke, in de hemel,
die der Vlamen Moeder zijt,

red ons volk uit diepe noden;
maak het tot de deugd bereid.

Webwinkels en kledingmerken 

Bij de meeste winkels moet u een beetje zoeken naar wat eerbaar is, namelijk de knie bedekt als met zit, niet alles wat ze aanbieden is goed :

Russisch :

Iraans :

Indisch :

Reacties zijn gesloten.