De weg op aarde naar de hemel
- Het eerste waar men zich met alle macht en krachten moet op toeleggen is op de nederigheid. Sint Benedictus heeft dat goed begrepen en ,hij is de Vader geworden van het westerse monnikendom. Zonder akten van nederigheid, zonder aanvaarde vernederingen, kan met niet in groeien in de nederigheid. Die vernederingen zijn makkelijk op te wekken en dus is de nederigheid te vermeerderen is door te mediteren over onze verhouding ten opzichte van God. Al ons wezen en zijn, al onze kwaliteiten en eigenschappen zijn eindeloos kleiner dan God, omdat God oneindig is, zijnde in zichzelf en wij begrensde schepselen. Bovendien zijn vele van onze kwaliteiten minder dan die van sommige evenmensen, en sommige van kwaliteiten ontbreken gewoon bij ons, of zijn zo gering dat het eerder kwalen of ondeugden zijn. Vermits het verschil met God dus eindeloos is, is ook deze meditatie onuitputtelijk. Dat God alles in oneindige mate is is zelfs door de filosofie (Aristoteles, St Thomas Aquinas) bewezen. Dus moeilijk is deze meditatie niet.
- bij elke akte van een deugd (nederigheid), verhoogt die deugd (als habitus), dat is een psychologische wet
- OH Jezus zegt : “Wie zich vernedert zal verheven worden”, door deze oefening vernederen we ons, dus we worden door Jezus verheven (door genaden, vertroostingen, gebedsverhoringen enz).
Een tweede methode om te groeien in nederigheid is zoals Maria (schrijft de Montfort in de aanvang van zijn verhandeling over de volmaakte godsvrucht tot Maria) aan God zelf vernederingen te vragen, die we dan met zijn genaden moeten verdragen. Dit is moeilijker en harder, dan de meditatie de we zelf onder controle hebben. Beide methoden zijn efficiënt. Beoefen ze beiden, maar vraag vernederingen waarvan God weet dat we ze goed zullen verdragen.
Vraag dan naar de eindvolharding en de hoogst mogelijke heiligheid waarvoor God u geschapen heeft. Dat is een God zeer welgevallig gebed en het is het belangrijkste wat u nodig hebt : eindvolharding en uw bestemming van heiligheid.
- Het tweede is dat men in deze nederigheid zich volledig toelegt op de inwendige devotie tot OLVrouw zoals de Montfort zegt in vernoemd werk en ook in “Het geheim van Maria”.De mariale weg is de kortste, de gemakkelijkst en de volmaaktste weg naar Jezus en God. Trouwens Maria was de kampioene van de nederigheid, ze bezingt het in het magnificat “Hij heeft neergezien op de nederigheid van Zijn dienstmaagd”.
- In deze Mariale devotie en Weg moet men zich concentreren om God te beminnen met alle krachten. Want de liefde tot God is het belangrijkste wat we te doen hebben. OH Jezus zegt het : “God beminnen met al onze krachten en de naaste als onszelf” is de samenvatting van de gehele godsdienst.
- Kortom : Zie in voortdurende nederigheid, als liefdeslaaf van Marie, met, in, door en voor Haar, naar Gods vier grote liefdewerken van Schepping, Voorzienigheid, Verlossing en Heiliging en zie hoe beminnenswaardig Hij is zodat ge Hem voortdurend kunt beminnen dag en nacht, en erin groeien.
- Indien onze liefde niet groot genoeg is om te volstaan en het kwaad ons nog aantrekt, moeten we best dagelijks en zoveel mogelijk mediteren over en denken aan de vier uitersten. De H Schrift zegt : “wie aan zijn uitersten denkt zal niet zondigen”. Die uitersten zijn : dood, oordeel, hemel of hel. Er is, veel over geschreven geweest, lees erover als u zonder inspiratie zit.
- Vermits voor ons hier en nu de Verlossing Zijn grootste werk is voor ons, houden we ons daar vooral mee bezig. Laten we zo volmaakte mogelijke leden zijn van de Heilige Kerk, toegelegd op haar Leer, Moraal, Sacramenten, sacramentaliën, devoties en gebeden. Vooral de de devotie tot het Heilig Misoffer en de Heilige Communie beoefenen, want dat zijn de krachtigste devoties. Heilige Don Bosco en Priester Poppe raadden de drie witte devoties aan als de krachtigsten om genaden te bekomen : de Witte Hostie, de Witte Dame (Maria) en de Witte Heer (de paus, namelijk de onfeilbare Leer van de Kerk bestuderen, de catechismussen enz).
- Vermits we in een heftige crisis van de Kerk zitten, is het van levensbelang dat we tot de ware Kerk behoren, tot de groep die echt de Kerk is, die geldige sacramenten heeft, en niet ketters, semi-ketters noch schismatiek is, en die het algemeen belang van de Kerk behartigt. Dan is de gehoorzaamheid van essentieel belang, want door ongehoorzaamheid in hoogmoed is de oerzonde gekomen en OH Jezus is gehoorzaam geweest tot de dood aan het kruis.
- Terwijl we in deze voortdurende oefening zitten, blijven we getrouw onze dagelijkse plichten vervullen en we kijken aandachtig rondom ons of we geen nood van de naaste kunnen verhelpen, zowel geestelijk als lichamelijk. Want een boom die geen goede vruchten voortbrengt zal omgehakt worden (aanvang St Markus’ evangelie).
- Vermits de liefde het belangrijkste is (I Cor 13), moet men vooral zich op haar toeleggen en in die liefde de eindvolharding van Maria afsmeken. Zij wil en kan dat geven, daarom laat de H. Kerk ons bidden in het “wseesgegroet” : “nu en in het uur van onze dood. Amen”
Als u mij dankbaar wil zijn voor dit artikel, kan u niet beter doen dan te bidden voor mij arme zondaar. Dank u bij voorbaat.