Het “boek der waarheid” en de “Waarschuwing” zijn vals.

De ziener heeft inderdaad geschreven dat Jezus zou gezegd hebben “ Mijn zoon Muammer Gaddafi”. Daarmee is hij door de mand gevallen.

Ondanks het goed dat hij zou gedaan hebben, was Moammar Mohammed al-Qadhafi een islamitisch terrorist en tiran, met veel moorden op zijn geweten. En het is nooit geweten noch gepubliceerd hij zich ooit zou bekeerd hebben voor zijn dood.

Inderdaad het “boek van de waarheid “ komt van dezelfde ziener als van de website over een serie profetieën die “de waarschuwing“ heten. Het bestaat in verschillende talen en wordt met vele middelen over de wereld verspreid.

De gewraakte boodschap is deze: “De dood van Mijn zoon Muammar Gaddafi”, (zogezegd) ontvangen op donderdag 20 oktober 2011, 15.15 u (ik zet de gewraakte tekst in “schuintjes en vetjes”) :

“Mijn innig geliefde dochter, alle resterende twijfels die je wellicht van tijd tot tijd gehad hebt aangaande Mijn allerheiligste woorden zullen nu wegvallen.
Ik onthul profetieën om de wereld te bewijzen dat Ik het ben, Jezus Christus, de Redder van geheel de mensheid, die op dit ogenblik spreekt tot Mijn kinderen wijd en zijd.
Het is niet Mijn bedoeling om sensatie te veroorzaken maar om ervoor te zorgen dat niemand wordt uitgesloten om Mijn zeer dringende oproep aan de wereld te horen.
De dood van Mijn zoon Muammar Gaddafi, voor wiens ziel jij en jouw vertrouwelingen gedurende de laatste maanden gebeden hebben, is één van de eerste profetieën die aan de wereld de echtheid van deze boodschappen zullen bewijzen. Dit is Mijn teken aan jou, Mijn dochter, om je geest te bevrijden van de twijfels die hardnekkig in je gedachten waren.”

Muammar Gaddafi was : een revolutionair.

Op 1 september 1969 pleegden de Vrije Officieren voor Eenheid en Socialisme een staatsgreep. De bejaarde koning Idris I, die op dat moment in Turkije verbleef voor een medische behandeling, werd afgezet op de dag vóór zijn neef Hasan as-Senoessi hem zou opvolgen, en de Libische Arabische Republiek werd uitgeroepen. Op 8 september 1969 werd Qadhafi tot voorzitter van de Revolutionaire Commandoraad benoemd. Vervolgens brak tussen Qadhafi en de andere jonge officieren een machtsstrijd los, die Qadhafi in januari 1970 in zijn voordeel wist te beslechten. Koning Idris, die in 1951 zijn land naar de zelfstandigheid had geleid, overleed in 1983 als balling in Caïro.

Hij was een Arabisch socialist.

Qadhafi heeft in de loop van jaren een geheel eigen politieke filosofie ontwikkeld, die hij, verwijzend naar het Arabisch socialisme van de Egyptische president Nasser, het islamitisch socialisme noemde. Deze heet ook wel de theorie van de drie cirkels, namelijk de Arabische, de islamitische en de Afrikaanse wereld. In alle drie zou Libië een centrale rol toekomen. In feite is zijn leer, zoals opgetekend in zijn Groene Boek (1976) een combinatie van islamisme en populistisch socialisme. Bovendien streefde hij naar een socialistische samenleving waarin iedereen gelijk is en waar de staat het economisch leven controleert.

Vriend van tyrannen :

Qadhafi speelde graag de rol van “adviseur” en steun voor bevriende collega-dictators. Zo kon bijvoorbeeld de beruchte Oegandese dictator Idi Amin wegens diens “anti-imperialistische” stellingname tegenover het westen, en omdat hij moslim was, op Qadhafi’s steun rekenen. In 1972 adviseerde hij Amin om alle Aziaten uit Oeganda te verwijderen, wat deze dan ook prompt deed.[10] Ongeveer 80.000 Aziaten, merendeels Indiërs, moesten al hun bezittingen achterlaten en vluchten. Aangezien de Oegandese economie sterk bepaald werd door deze Aziaten, volgde een economische ineenstorting. Later zou hij zich van Amin afkeren en hem een ‘fascist’ noemen. Ook Jean-Bedel Bokassa werd door Qadhafi gesteund en bekeerde zich onder diens invloed zelfs korte tijd tot moslim. Later zou Bokassa zich van Qadhafi afkeren als onderdeel van een deal met de Fransen, die in ruil daarvoor meebetaalden aan zijn keizerskroning.

PLO vriend:

Zo steunde hij met name in de jaren zeventig en tachtig de PLO (Palestijnse Bevrijdingsorganisatie). De steun aan de PLO – in de vorm van wapens en trainingskampen – werd groter nadat de Egyptische president Sadat in 1979 een vredesverdrag met Israël had gesloten. Qadhafi werd de grote vijand van Sadat. De steun die de PLO voorheen kreeg van Egypte, kwam vanaf dat moment van Libië. Qadhafi verbrak de betrekkingen met Sadat en steunde de extreemlinkse en de fundamentalistische oppositie in Egypte.

Terrorisme:

”Reeds in 1972 werd Qadhafi’s naam in verband gebracht met de groep Zwarte September, die tijdens de Olympische Spelen van 1972 een bloedbad aanrichtte (onder de Israëlische sportploeg). Bekend is Qadhafi’s steun aan gewelddadige strijdgroepen, zoals de IRA en het Democratisch Front voor de Bevrijding van Palestina, die volgens Qadhafi geen ’terroristische’ groepen waren maar bevrijdingsbewegingen. Qadhafi’s naam wordt in verband gebracht met aanslagen op vliegtuigen en op vliegvelden in Wenen en Rome (1985).”

Op 5 april 1986 werd bomaanslag op discotheek La Belle in West-Berlijn gepleegd, waarbij drie mensen het leven lieten en 200 gewonden vielen. De Amerikanen houden Qadhafi hiervoor verantwoordelijk, op basis van onderschepte telexberichten. De daad zou een wraakactie zijn voor het incident in de Golf van Sidra.

Qadhafi werd verantwoordelijk gesteld voor de bomaanslag op 21 december 1988 op een vliegtuig dat neerstortte op het Schotse plaatsje Lockerbie, deze actie zou weer een vergelding zijn voor Operatie El Dorado Canyon.

Verschillende bewegingen die in eigen land als terroristisch en door Qadhafi als vrijheidsstrijders betiteld zouden worden, zouden door hem zijn gesteund: van onder andere Lichtend Pad in Peru tot de Provisional IRA in Noord-Ierland tot Moro Islamic Liberation Front in de Filipijnen, en vele andere groeperingen.

Vrouwelijke lijfwacht.

Ook liet hij zich omringen door een lijfwacht die uit vrouwelijke elitesoldaten bestond, de Amazonegarde. De Amazones moesten zware training ondergaan en werden door Qadahafi persoonlijk uitgekozen. Bij buitenlandse bezoeken verbleef hij in een bedoeïenentent in plaats van in een hotel. Ook buitenlandse gasten – zowel Arabische als westerse – werden in een luxueuze tent ontvangen. Qadhafi werd altijd door tenminste 15 Amazones omringd.

Rokkenjager

Qadhafi had de reputatie een rokkenjager te zijn, en zou vrouwen hebben laten ontvoeren om ze vast te houden en als seksslavinnen te gebruiken. Ook zijn vrouwelijke lijfwachten van zijn Amazonegarde zouden door hem zijn verkracht, waarna ze werden doorgespeeld aan zijn zonen en hooggeplaatste functionarissen alvorens te worden afgedankt.

https://www.oneindia.com/international/revealed-muammar-gaddafis-dirty-secret-encounters-with-women-1329862.html

Hoe kan dat?

Jezus noemt de farizeeen zonen van de duivel “ de duivel is uw vader, want hij is leugenaar zoals jullie”. Dus ieder die hardnekkig doodzonden doet is zoon van de duivel. Hoe kan Jezus dan een publieke zondaar “Mijn zoon” noemen?

Dus het is degelijk bewezen dat de ziener van de “waarschuwing” en van het “boek der waar-heid “ NIET in naam van Jezus spreekt dus zelf een leugenaar en bedrieger is.


“Malum ex quocumquae defectu” leert de Kerk. “Iets is helemaal slecht als een enkel maar essentiële bestanddeel slecht is”. Met andere woorden: als die ziener éénmaal zeker gelogen en bedrogen heeft is AL wat hij voor de rest voortbrengt als zijnde profetieën van God ook volledig te verwerpen. Want hij heeft bewezen NIET van God te zijn, met die ene leugen te verkondigen alsof ze van God kwam.

Zo heeft de Kerk altijd omgegaan met profetieën.

Trouwens een goede ziener Laer zich door de Kerk controleren, Het is door het kerkelijke recht verboden om iets te publiceren zo der kerkelijke goedkeuring.

Deo gratias !

Reacties zijn gesloten.